کاش میشد لحظه های با هم بودن را کش داد و از ما،ابدیتی ساخت! اما این وسط، بین ما و لحظه ... ما کش آمدیم! آنقدر که از فرم افتادیم... از زندگی... از عمر... از شوق...
بعد از ما لحظه های اضطراب است که کش می آید... روزهای تکراری... ترس... تا ابد...!
راست است... همیشه یک پای قضیه لنگ است...
جز عشق تو!
که پای ثابت تمام قضیه هاست
یک شروع جدید برای تمام روزها
یک انرژی برای تحمل تمام سختی ها
یک جرئت برای مقابله با تمام ترس ها
یک ایمان برای بندگی
یک تحول ...
که هیچ کس نمی تواند از من بگیرد
حتی خودت!
...
پایتم ... :)
من چه گویم که تو را نازکی طبع لطیف
تا به حدیست که آهسته دعا نتوان کرد
ممنون عزیزم :*
دامن دوست که به صد خون دل افتاد به دست
به فسونی که کند خصم،رها نتوان کرد
چیزی که به سختی به دست اومده حتما چیز خوبیه نباید از دستش داد
چه شعر قشنگی... ممنون