من برگشتم...
از جایی که رفتنش برام جون دوباره گرفتن بود و برگشتش برام جون دادن ...
از جاییکه وقتی به خودم میومدم میدیدم دارم هی نفس عمییییق میکشم که حال و هواش بره توی وجودم. از جاییکه انقدر همه چی سبک و زلال بود که دلم میخواست توش غرق شم. از جاییکه 4 سال دوران دانشجوییم یه ور و این 3 روز یه ور... از حرم امام رضا برگشتم، از پیش 8نفری برگشتم که بی شک هرکدوم یکی از فرشته های خدا توی زمین بودن، هرکدوم یکی از عاشقای خدا و هرکدوم دوستی برای تمام زندگیم...
شاید دیگه نبینمشون، شاید ... ولی حتی اگر هم اینطور شه مهم نیست چون تیکه ای از جون و باور و اعتقاداتشونو طوری 2دستی تقدیمم کردن که تا هستم و نفس میکشم یاد و خاطرشون باهامه.
من 8 دوست جدید در خوابگاه شماره 8 در شهر امام 8ام پیدا کردم.
حس میکنم یه خواب بود.. الان که لپ تاپو باز کردم و خودمو رو تخت توی اتاقم دیدم یهو شک کردم که این 3 روز واقعی بوده! یعنی می خوام بگم انقدرررررررر عالی بود :)
زینب،هانیه1،فهیمه،نیلوفر،زهرا،فاطمه،راضیه و هانیه2 ... بابت تمام داشته هاتون که تمام نداشته های من بود و شما صمیمانه و خالصانه و دوستانه و خواهرانه بهم دادید ممنونم.
امام رضا.. نعمتی هستی برای ایران و ایرانی که اگه لحظه ای درک میکردیم ،خوشبخت ترین انسانهای روی زمین بودیم. فقط همینو میتونم بگم...
امام رضا..
امشب دلم از دوریتان گریست...
بگذار بگرید تا بداند هرآنچه که خواست،نیست...
من اینجام، تهران... اما دلم پر میزنه دور ضریحت آقاجون. خوش بحال کبوترات
شنبه 1مهر91-چهارشنبه 5مهر91
زیارت قبول..
تهرانم دلش پر می زد واسه دلتنگی های تو. :*
مرسی عزیزممممم
ا مگه تهران باهات دردودل کرده بود؟ ;)