marham
سه‌شنبه 23 آبان‌ماه سال 1391 ساعت 09:46 ق.ظ
hala az in hame negah kardan o harf nazadan chiziam ayedet shode? adamaye zaeif hamishe ghor mizanan hamash shekayat mikonan delam mikhad bejaei beresi ke vaghti mikhay benevisi begtoni begi che etefaghi barat oftade ehsaset chie va bad begi chikar kardi ke sare pa beshi ghor zadan o shekayat kardan o hame baladan mesle oon mahtab o nima kare khasi nemikoni vaghty neshasti o ab shodane khodet o nega mikoni ya be ab shodane baghie komak mikoni say kon say konin say konim ab nashim va nazarim hadeaghal 1 nafar ab nashe key yad migirim ke ma ensanim key yad migirim ke ba eftekhar raje be karahei ke kardim sohbat konim be jaye inke ba eftekhar raje be ghosehamoon harf bezanim ghose male hameye adamast vali mohkam boodan male ensan hast adam afaride shodim omidvaram ensan az donya berim
عزیزم... مشکل اینجاست که بعضی آدما فقط موقع غم و قصه حس نوشتنشون میاد... میان اینجا و می نویسن و خالی می شن بعد میرن واسه آب نشدنشون تلاش می کنن... حکایت من و مهتابم همینه.. طبیعی هم هست مثل اینکه اکثر آدما موقع بدبختی یاد خدا میفتن.. پس فکر نکن ما موجوداتی منفی نگرو ضعیفی هستیم و فقط بلدیم غر بزنیم.. امثال مهتاب مثل تو سختیهای زیادی کشیدن ولی راه درمونشون فرق داشته... زندگی تو ایران شرایطش خیلی سخته.. اینکه حتی تو نتونی برنامه بریزی که اگه من ماهی انقدر پس انداز کنم چند ماه یا سال دیگه می تونم مثلا فلان کارو بکنم یا نه همه نظم فکریتو بهم میریزه.. اینکه تو اگه ماهی یک میلیون پس انداز داشته باشی آخر سال حتی یه پرایدم نمی تونی بخری چه امیدی واسه ادامه رو توی تو زنده می کنه... این مشکل رو گفتم چون واسه همه هست حتی توکه ایران نیستی ولی ضرراش به توهم میرسه ولی وقتی بقیه مشکلا هم بیاد روی این چی داری واسه گفتن؟! سکوت من بند نمیاد چون دیگه حرفی نمی مونه که بزنم... چون آینده مجهول و بی برنامم نمیزاره از حالم لذت ببرم... والا همه آرزومونه انسان از دنیا بریم...
اگه ما آدما بدونیم که زندگی توقف نداره و منتظر کسی نمی مونه. اگه بدونیم زندگی یک فرصت برای آفریده شدن لحظه های قشنگه. برای خلق خاطره هاست.برای من برای تو یک هدیه است. اون وقت هیچ وقت باهاش قهر نمی کردیم . بیا جوری زندگی کنیم که بعدها وقتی برمی گردیم به گذشته مون نگیم کاش این طوری روزهام رو حروم نمی کردم. قدر خودت،و زندگیت رو بدون.در حال زندگی کن. نگرانتم.روزهات رو از دست نده.
hala az in hame negah kardan o harf nazadan chiziam ayedet shode?
adamaye zaeif hamishe ghor mizanan hamash shekayat mikonan
delam mikhad bejaei beresi ke vaghti mikhay benevisi
begtoni begi che etefaghi barat oftade ehsaset chie va bad begi chikar kardi ke sare pa beshi
ghor zadan o shekayat kardan o hame baladan
mesle oon mahtab o nima
kare khasi nemikoni vaghty neshasti o ab shodane khodet o nega mikoni ya be ab shodane baghie komak mikoni
say kon say konin say konim ab nashim va nazarim hadeaghal 1 nafar ab nashe
key yad migirim ke ma ensanim
key yad migirim ke ba eftekhar raje be karahei ke kardim sohbat konim
be jaye inke ba eftekhar raje be ghosehamoon harf bezanim
ghose male hameye adamast
vali mohkam boodan
male ensan hast
adam afaride shodim
omidvaram ensan az donya berim
عزیزم...
مشکل اینجاست که بعضی آدما فقط موقع غم و قصه حس نوشتنشون میاد... میان اینجا و می نویسن و خالی می شن بعد میرن واسه آب نشدنشون تلاش می کنن... حکایت من و مهتابم همینه.. طبیعی هم هست مثل اینکه اکثر آدما موقع بدبختی یاد خدا میفتن.. پس فکر نکن ما موجوداتی منفی نگرو ضعیفی هستیم و فقط بلدیم غر بزنیم.. امثال مهتاب مثل تو سختیهای زیادی کشیدن ولی راه درمونشون فرق داشته...
زندگی تو ایران شرایطش خیلی سخته.. اینکه حتی تو نتونی برنامه بریزی که اگه من ماهی انقدر پس انداز کنم چند ماه یا سال دیگه می تونم مثلا فلان کارو بکنم یا نه همه نظم فکریتو بهم میریزه.. اینکه تو اگه ماهی یک میلیون پس انداز داشته باشی آخر سال حتی یه پرایدم نمی تونی بخری چه امیدی واسه ادامه رو توی تو زنده می کنه... این مشکل رو گفتم چون واسه همه هست حتی توکه ایران نیستی ولی ضرراش به توهم میرسه ولی وقتی بقیه مشکلا هم بیاد روی این چی داری واسه گفتن؟! سکوت من بند نمیاد چون دیگه حرفی نمی مونه که بزنم... چون آینده مجهول و بی برنامم نمیزاره از حالم لذت ببرم...
والا همه آرزومونه انسان از دنیا بریم...
من خیر سرم (!) با - - م خداحافظی کردم!! تو چرا آپ نمی کنی!؟
(راستی.. غم و غصه داری، بگو با هم بخوریم. :*)
با - - م خدافظی کردی؟!!!!!
مثلا مخفف چیه؟ ... م م م ... با عمم خدافظی کردم! منظورت همین بود؟!
دیگه توکه نیستی بیای چک کنی من واسه کی بنویسم خواااهر؟!
اگه ما آدما بدونیم که زندگی توقف نداره و منتظر کسی نمی مونه.
اگه بدونیم زندگی یک فرصت برای آفریده شدن لحظه های قشنگه.
برای خلق خاطره هاست.برای من برای تو یک هدیه است. اون وقت هیچ وقت باهاش قهر نمی کردیم .
بیا جوری زندگی کنیم که بعدها وقتی برمی گردیم به گذشته مون نگیم کاش این طوری روزهام رو حروم نمی کردم.
قدر خودت،و زندگیت رو بدون.در حال زندگی کن.
نگرانتم.روزهات رو از دست نده.
همین که دیگران با دلیل موجهی مث لال بودن توقع جواب ازت ندارن خودش یه نعمته...
بسیییییییییییییییییییییار طبیعی است.