مُـــــح مَــــهات زنـــدگی مــــا

زندگی از بعد ما شدن می شود مجموعه ای از مح مه ها ... اینجا مجموعه ای از زندگی من است

مُـــــح مَــــهات زنـــدگی مــــا

زندگی از بعد ما شدن می شود مجموعه ای از مح مه ها ... اینجا مجموعه ای از زندگی من است

ماجراهای من و هدی

امتحان دادم و برگشتم شرکت ... این روزا کارم شده فقط مرخصی رد کردن... آدم وقتی بخواد از یجا و یچیز جدا شه راحت میتونه دل بکنه و راحت تر بگه به درک! همینه که بعد این همه مرخصی وقتی هدی زنگ میزنه که باز مرخصی بگیر و بیا ونک با کمال میل از کمر تا نوک شصت پام دلا میشم و چشم گویان مثل آدم مسخ شده میزنم بیرون! بدون توجه به اینکه با هدی بیرون رفتن عواقب داره و کلی باید تیکه "مرفه بی درد" و "کارمند تفننی" و "جوجه موندی" بشنوی و آخرم با کارت خالی شده برگردی خونه


Ouch it hurts IconTT TT Icon


ولی جاتون خالی با اینکه هیچ کدوم از خوراکی ها به هدی نچسبید ولی دیدن روی ماهش و باهم بودنمون واسه من میلیاردها تومن ارزش داشت و چسبید




پ ن 1: تو متن گفتم "مسخ شده"! می دونید چرا؟ چون وقتی داشتم از سربالایی خونه میرفتم بالا یادم افتاد جزوه هامو گذاشتم تو کشوم و بر نداشتم! و داریم شب میریم شمال و من می مونم و حوض بی ماهیم... مصیبت!

نظرات 3 + ارسال نظر
فالگیر دوشنبه 26 خرداد‌ماه سال 1393 ساعت 03:39 ب.ظ

سلام
اونجوری که شما واکنش نشون دادید من فکر کردم نیم ساعت زول زدم به دهن و غذاشون.

فالگیر یکشنبه 18 خرداد‌ماه سال 1393 ساعت 02:14 ب.ظ

سلام
هفته پیش تو یکی ازین ایتالیایی ها بودم.این تیکه کردن پیتزاهاشون خودش قصه ایه.میز بغلی داشتن دو تایی تو یه کاسه پیش غذا میل میکردن من با دید کناریم هرچی زور زدم نتونستم بفهمم چی میخورن.به میزبان گفتم ببین غذاشون چیه یه تشبیه کرد تا دو دقیقه اشتهام کور شد.:)))
این کارمند تفننی اینقدر خوبه.همه چیش دست خودته.اپن تایم میری اپن تایم هم برمیگردی.خدا تعدادش رو برای ما بیشتر کنه.

سلام
خیلی بده آدم چشمش تو میز و غذای یکی دیگه باشه هاااااااا!!!!!!!
کلا جز چندجای مشخص، بقیه جاها تعریفشون از غذای ایتالیایی آشغال خوریه... ما واقعا پولی که دادیم واسه خمیر و نمک صرف شد! چهارتا پر کالباس هم داشت که هدی جان فکر کرد پوست گوجه فرنگیه!!!!!! اینم ازین!
به کسی که اینطوری میره میاد که کارمند نمیگن! مدیره! منم گفتم چون خیالم راحته که میخوام کارم رو جابجا کنم با پرویی اینطوری میرم میام شمام ان شالله مدیر با کفایتی بشید و اینطوری برید بیاید

روزهای بی بازگشت شنبه 17 خرداد‌ماه سال 1393 ساعت 10:12 ب.ظ

از همین تریبون، مرفه بی درد رو تکذیب می کنم!
از این به بعد می خوای از دست، عکس بگیری.. لطفا قبلش اطلاع بده .. منم ساعتم رو بذارم!!!

یعنی واقعا به تو چسبید!؟

توی مسیر برگشت.. به این فکر می کردم که اگه حدود یک کیلو زردآلو می خریدیم (10,000t)، حدود یک کیلو گیلاس می خریدیم (10,000t)، یک کیلو هم گوجه سبز (between 5,000 t0 10,000t).. با این اقلام یه ساعتی می رفتیم پارک ملت.. هم خیـــــــــــــــــــــلییییی خوشمزه تر می بود.. هم نصف پولی که خرج کردی، Save می شد. حالا دفعه بعد، جبران می شه..

ملاقات های ناگهانی من، همیشه مسخ کننده ست!!

حالا ازین تریبون تکذیب کن، اون دنیا رو میخوای چیکار کنی؟
گفتم شما به ساعت حساسیت داری اذیت نشی!
شیک شکلات همیشه به من میچسبه،به نظرمم خیلی خوب بود، پیتزا هم اصلا دلم نمی خواست ولی جدای ازون واقعا خوب نبود، حق داری
دفعه بعدی در کار نیست خانم! دفعه بعد شما شیرینی کارتو میدی، هرچند فکر کنم یه آدامس خرسی بدی
بله! مسخ گننده و دردسر آفرین

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد