مُـــــح مَــــهات زنـــدگی مــــا

زندگی از بعد ما شدن می شود مجموعه ای از مح مه ها ... اینجا مجموعه ای از زندگی من است

مُـــــح مَــــهات زنـــدگی مــــا

زندگی از بعد ما شدن می شود مجموعه ای از مح مه ها ... اینجا مجموعه ای از زندگی من است

دلتنگی...

بزرگترین دغدغه این روزام اینه که  

نکنه دلم اونقدر تنگ شه که وقتی برگشتی توش جا نشی؟  :( 

خدارا شکر

درد قلب کشنده تر است یا زخم دلی که می سوزد و قصد دارد دوباره دهن باز کند؟ 

سیاه غم انگیز تر است یا همیشه و همیشه همه جا را سفید مطلق دیدن؟ 

چشمان گاه و بی گاه گریان ناراحت کننده تر است یا یک عمر گریستن؟ 

... 

زیبای من 

عزیز این دل خسته 

اگر میگریم . اگر سیاه پوشم . اگر با نوسانات نا مرتب قلبم دست و پنجه نرم میکنم 

خدا را شکر... 

خدا را شکر که نباید یک عمر . همه جا . زخم دل .... 

نمی دانم! 

شاید هم باید یک عمر . همه جا . زخم دل... 

 

تا نان آوری خانه 

چراغ خانه را روشن نگه میدارم 

با اشک چشمم! 

این با ارزشترین چیزیست که برایم مانده... 

و آسمان تنها خریدارش...

مگه من خرم؟

امروز حالم خوبه... 

به آینده امیدوارم...  

مگه نگفتیم همه چی با خواست و تلاشمون درست میشه... 

مگه نگفته تو ۱ قدم بیا من ۱۰۰ قدم میام... 

مگه یکی این وسط نیست که بهش ایمان داریم؟ 

مگه مشکلات ماله همه نیست؟ 

مگه اون با ما پدر کشتگی داره؟ 

مگه دنیا علافه که زوم کنه رو ما تا ضایعمون کنه؟ 

مگه چند سال ناراحتی دلیل به چیزیه؟ 

مگه دلتنگی آدمو میکشه؟ 

مگه تنهایی حس جدیدیه که فقط مال ما باشه؟ 

مگه حال کاریو نداشتن گناهه؟ 

مگه بعد شب روز نیست؟ 

مگه بعد سر بالایی سرپایینی نیست؟ 

.... خوب باشه! 

مگه ما روز و شبیم یا تپه ایم که چون روز نداریمُ سرپایینی نداریم غصه بخوریم؟  

حالم خوبه... 

همه چی درست میشه... 

 

:)